На шырокай тэрасе –
Радасьць звонкай гітары.
Нехта сэрцам стараўся
Дагадзіць маёй мары,
Дагадзіць маёй песьні
На сулад, адмыслова.
I спляталіся цесна
Гукі струнаў у слова.
I я слухаў той голас –
Сілу тонкай прынады.
На жыцьця майго полюс
Паплылі сэрэнады,
Паплылі нада мною,
Над маёю самотай
Хараством, цяплынёю
I салодкай пяшчотай.
Я ў пакуце пакора,
Засмучоны салоўка.
Непазбытае гора,
Як на горле вяроўка.
Боль праходзіць праз прызму,
У пачуцьцях – замова.
I на Капры капрызна
Ў песьню просіцца слова.
|
|
